zondag 17 april 2011

Wat is er gebeurd de afgelopen weken.

Het bijhouden van mijn blog ging heel lekker tot week 11 en opeens kwam ons leven weer eens in een stroom versnelling. Ik weet niet hoe dat met jullie is, maar hier is soms zomaar ineens hectiek al om.
Voor mijn werk ben ik lekker bezig, cursus volgen,  clienten spreken, bezoeken aan ziekenhuizen, symposium bezoeken en multi diciplainare overleggen. Super hoor, maar het vraagt veel tijd en energie.
Daarnaast heb je dan je huis houden een dochter die stiekem een navel piercing neemt, dus ruzie in huis als dit na 6 maanden uitkomt. Ik was vooral teleurgesteld omdat we in die periode er over hebben gesproken en ik mijn bezorgdheid rondom haar huid conditie had uitgesproken. Tijdens deze gespreken heeft ze niets gezegd, toen het uitkwam en ik denk ik terecht kwaad was, gaf zij aan dat, dat de reden was dat ze haar mond had gehouden. Afgesproken dat ik er niets meer over zeg en dat we haar volwassener zullen behandelen want dat wil ze graag. Oeps, nu moet ze dus ook zelf verantwoording gaan dragen voor haar ideeën en beslissingen. Ze kijkt nogal eens raar op als ik ja, hoor zeg.Zo ook van de week toen ze vroeg of ze voor 1 dagje naar Parijs mocht, natuurlijk mag dat. Later zei ze niet te snappen dat ze geen hele preek kreeg over voorzichtig doen etc. Ja, maar meidje jij wou toch volwassen benaderd worden, ik ga er vanuit dat je zelf wel weet, wat je wel of juist niet moet doen.
En dan is er nog mijn zwager Herman, toen hij 22 jaar oud was kreeg hij een hersentumor, destijds behandeld en de prognose was 3 maanden tot 1 jaar. En nu zijn we 26 jaar verder en blijkt dat in de afgelopen periode de tumor weer aktief is geworden. Hij heeft ondertussen een operatie ondergaan waarbij er gelukkig heel veel tumor weefsel is weggehaald uit zijn hersenen. Op dit moment ligt hij in Lelystad in het ziekenhuis om verder te herstellen. De eerste week was hij opgenomen in het VU in Amsterdam, we zijn 2x op bezoek geweest. Het praten gaat langzaam vooruit en ook zijn linkerbeen kan hij al iets bewegen, zijn linker arm is nog volledig verlamt, en de arts wou geen prognose over het herstel daarvan geven. Het kan goed komen, erkan functie verlies blijven of hij blijft volledig verlamt. Dit zal in de loop van de komende weken moeten blijken.
Jullie lezen dus dat er weer genoeg aan de hand is in huize Joffer.

Geen opmerkingen: